Gündelik Dışı Bedenin Aksiyonu ve Karşı Gerçekçi Oyunculuk
1. GÜN
Doğu Tiyatrosu ve Gündelik Dışı Beden Kullanımı
1- Ağırlık merkezinin değiştirilmesi ve beden dengesinin bozulması yoluyla oyuncunun eyleminin enerjisine odaklanmasının sağlanması
2- Kasların karşıt yöndeki gerilimiyle hareketin sürecinin incelenmesi
3- Potansiyel enerjinin hareket enerjisine dönüşümünün farkındalığını yaratmak için dinamik hareketsizlik ilkesinin benimsenmesi
Doğulu ve Batılı gösterim tekniklerinin temel eylem anlayışı gündelik ve gündelik dışı beden kullanımıdır. Batı’da bu ayrım kesin çizgilerle belirlenmezken Doğu’da iki teknik arasındaki farklar çok net bir biçimde ayrılmıştır. Gündelik beden kullanımı tekniğinde, doğal kabul edilen ve kendiliğinden olagelen en az enerjiyle en etkili sonucu elde etmeye yönelik bir takım hareketler söz konusudur. Gündelik dışı tekniklerde amaç akrobat ve dansçıların eyleminde
2. GÜN
Craig’in Simgeciliği ve Kukla Beden İlişkisi Üzerine Denemeler
Psikolojik gerçekçilik anlayışındaki oyuncuların kendi içsel çelişkilerinden, zaaflarından ve metnin aracı olmaktan kurtularak, hareketlerinin bilincinde olan kuklasal bir disipline ulaşması
Oyuncunun uzakdoğu tiyatrosundaki simgesellik fikrini özümseyen anlayışı benimsemesi
Oyuncunun oynadığı karakterin ruhsal durumuyla özdeşleşmek yerine onu hareket ve simgelerle yeniden yaratması
Oyuncunun rol ezberleme, ona nasıl bir duygu katacağını düşünme ve doğal olmak kaygısı gibi gerçekçi oyunculuk anlayışından sıyrılıp; yaratıcılığını kullanacak şekilde ve “hareket dramın özüdür” felsefesinin etkisinde kendi bedensel enstrümanları ile anlatımını tasarlayabilmesi
3. GÜN
Rus Biçimselcilerinden Mayerhold Tiyatrosu ve Biyomekanik Oyunculuk
Oyuncunun psikolojik gerçekçi yaklaşımdan kurtularak, iç eylemin yerini fiziksel eylemlerin ve bunların sonucunda kazanılan duygusal tepkimelerin aldığı, belli kas etkinlikleriyle istenilen duyguları refleks olarak üretmeye dayalı, “dıştan içe” oyunculuğu benimsemesi
Oyuncunun duygularını geri plana atıp, duyguların detaylarını harekete dayalı fizikselleştirmeye yöneltmesi. Sahnelemede hareketi temel ilke kabul edip bir makine ya da kukla gibi olmanın gerektiğine inanması, yatay olduğu kadar dikey biçimde de hareket edebilmesi
4. GÜN
Karşı Gerçekçilik ve Kutsal Oyunculuk Jerzy Grotowski, Peter Brook ve Eugenio Barba Grotowski ve Bir Uzakdoğu Dansı Butoh
Oyuncunun fiziki gücünün ve olanaklarının üstesinden gelmesi, bilinçaltına inerek hiçleşmesi, tinsel ve fiziksel güçlerini birleştirerek belli bir anlam bütünlüğüne ulaşmasını sağlayacak biçimde çalışması. Bir böceğin dansı denilebilecek Butoh Dansının hareket biçimi ile kendi hareketinin özünü sağaltması.
Brook
Oyuncunun amacına tam olarak ulaşabilmek için zihinsel uyanıklığı, duyguları ve dengeli bir beden kullanımını tam bir uyum içinde sentezlemek zorundalığı.
5. GÜN
İlkel Maskeden Comedia Dellarte’ye Maskenin Harekete Etkisi Var Olmayan maske Clown ve Bufon
Oyuncunun ifade biçiminde yüzünü değil bedenini daha güçlü bir şekilde ortaya koyması, maskelerin uzamda bedeni tasarlayan ve oyunu yaratan hareket yapıları olduğunun farkındalığına ulaşması
Maske sayesinde oyuncunun yüzünü yok etmesi; bakışının yerini maskenin, yüzünün yerini ise bedeninin alması dramatik akrobasi ve hareket analizi içeriğinde mim sanatının çeşitli türlerini, clown ve bufon anlayışlarını tanıması ve özümsemesi
6. GÜN
Çıkarımlar ve Final Sunumları
1- Oyuncunun metnin yorumcusu olmasından ziyade yönetmenin sorumluluğunu üstlenen, performansın yaratıcısı olduğu fikrini benimsemesi
2- Kültürel ve tarihsel anlamda insan hayatını sembolize eden bir ifade tekniği ile çalışması, tercih edeceği hareket ve jestler ile mutlaka bir şeyi imlemesi
3- Sahnelemede aksesuar ve kostümün metaforik ve sembolik olarak kullanılması
4- Oyuncunun rolü canlandırmada akrobasi, dans, clown, bufon vb gibi tekniklerden yararlanması
5- Oyuncunun seyirci ile arasında diyalektik bir ilişki kurması
Sıralanan temel algı ve biçimler doğrultusunda gruplar halinde sahneleme sunumları gerçekleştirilmesi
