Heybesini Çiğneyen Katır

Heybesini Çiğneyen Katır

Yolun getirdiklerini bir de kadın gözünden, iki kadının ellerinden izleyelim. Pembe desenli bir halının içerisinde, gönlü kırık, yasa yanık, keyiften mest, bağırıp çağlayan bacılar. Geleneksel motiflerin çiğnenip oradan buraya savruluşuna ağlayalım.

‘Heybesini Çiğneyen Katır’ yolda olma eyleminin katmanlarını; gerek şehre ulaşan çevre yolunda, gerek kendinden içeri bir üslupta haritalandırıyor.

****************
Kalburu saçtan
Kamburu heybe;
Deseni sırtında
Katırlaşmış dertlerinin gölgesiyle;
Pembe bir ruh.
Bir...iki...belki milyon,
Hepten milyar dolusu dünyada;
Kimine çeyiz sandığından,
Kimine statü nişanı,
Kiminin ise göz zevkine
Takılıp-serilmiş halı!
Kime ne?
Altına süpürülmüş tozlarla
Ufalanmış kozların hüsranı,
Hasetlik günahlar.
Karşı çıkılmış niyetle
Kire bulanmış minnetin biriktirdiği tabaka yüzünden,
Püskülleri yerden kesilmiş bir halı.
Uçuk-savruk, sanrıdan hallice...
Overlock'tan bertaraf.
Kime ne!
Yok anam...
Vursan da dere başında taşlara,
Çeksen de güven bağladığın makinenle
... koy vermez.
Motifine işli,
İpliğinin her sicminde sıkışmış lekeleriyle
Bir başına.
Kime ne...

Şiir: yazig Mahmud Sıfatsız