Otofaji

“Kendini boşuna harcamış olur insan,

Dilediğine erer de sevinç duymazsa.

Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi,

Yıkmakla kazandığın şey kuşkulu bir mutluluksa.”

W. Shakespeare

Oyun, insanımsı diye adlandırılan canlıların yaşadığı ütopik bir yaşam düzenini konu ediniyor. Bu düzen içerisinde yaşayan baş karakter Loki, komününde gerçekleşen bir istila sonucunda güce ulaşma sürecini ve ardından güç tutkusunun onda nasıl bir dönüşüm yarattığını tartışıyor.

Güç nedir? Bir tahakküm mü yoksa bir özgürlük mü? sorularını merkezine yerleştiren Otofaji insanoğlunun varoluşundan bu yana evrensel bir zaafı olan güç tutkusunu yaşadığımız dünyada sevgi ve barışa değil, totoliterizme dayalı bir anlayışın oluşturduğuna vurgu yapıyor.

The play is about a utopian life order inhabited by creatures called humanoids. The main character, Loki, who lives in this order, discusses the process of reaching power as a result of an invasion in his commune, and then how his passion for power transformed him.

What is power? A domination or a freedom? Focusing on the questions of Autophagy, it emphasizes that the passion for power, which has been a universal weakness of human beings since its existence, is based on an understanding based on totalitarianism, not love and peace in the world we live in.